فلپ گل در دماهای بالا و پایین و شرایط آب و هوایی شدید چگونه عمل می کند؟

فلاپ های گلی در شرایط دمایی مختلف محیط، به ویژه در دماهای بالا و پایین و شرایط آب و هوایی شدید، مواد، ساختار و عملکرد محافظ گلگیر ممکن است تحت تأثیر قرار گیرد. بنابراین، درک عملکرد گلگیر در این محیط ها برای انتخاب گلگیر مناسب بسیار مهم است.

در محیط های با دمای بالا، مقاومت حرارتی مواد گلگیر عامل کلیدی در تعیین عملکرد آن است. مواد متداول گلگیر شامل لاستیک، پلاستیک، مواد کامپوزیت و مواد فلزی است و مواد مختلف دارای قابلیت‌های مقاومت در برابر دمای بالا هستند:
لاستیک دارای خاصیت ارتجاعی و مقاومت در برابر ضربه است، اما در محیط های با دمای بالا، به ویژه در معرض نور خورشید طولانی مدت، لاستیک ممکن است کهنه شود، سفت شود یا ترک بخورد. زیرا مواد لاستیکی تحت تأثیر گرما تجزیه می شوند و باعث شکننده شدن سطح آنها می شوند و مقاومت در برابر ضربه و دوام آنها کاهش می یابد. به خصوص زمانی که درجه حرارت بالاتر از 40 درجه سانتیگراد باشد، عمر مفید لاستیک ممکن است کوتاه شود.
گلگیرهای پلاستیکی معمولا سبک‌تر و مقاوم‌تر در برابر خوردگی هستند، اما خواص فیزیکی آن‌ها ممکن است در محیط‌های با دمای بالا تحت‌تاثیر قرار گیرد. به عنوان مثال، برخی از مواد پلاستیکی به راحتی در دماهای بالا تغییر شکل می دهند و استحکام اولیه خود را از دست می دهند و در نتیجه اثر محافظتی گلگیر کاهش می یابد. علاوه بر این، پلاستیک ها ممکن است به دلیل تأثیر اشعه ماوراء بنفش کهنه شوند و باعث شکننده شدن سطح شوند.
گلگیرهای کامپوزیت معمولاً مقاومت خوبی در دمای بالا دارند و می توانند برای مدت طولانی در محیط های با دمای بالا پایداری خود را حفظ کنند. آنها معمولاً از چندین ماده تشکیل شده اند، دارای پایداری ساختاری قوی و مقاومت در برابر خوردگی هستند و بهتر می توانند برای استفاده در محیط های با دمای بالا سازگار شوند.
گلگیرهای فلزی مقاومت خوبی در برابر دمای بالا دارند، اما ممکن است در دماهای بسیار بالا (مانند دمای بیش از 100 درجه سانتیگراد) تغییر شکل داده یا اکسید شوند، به ویژه برای مواد فلزی که به طور خاص پردازش نشده اند. بنابراین در محیط‌های با دمای بالا، گلگیرهای فلزی باید با پوشش‌های مقاوم در برابر حرارت بالا پوشانده شوند یا مواد فلزی مقاوم در برابر حرارت انتخاب شوند.
در محیط های با دمای پایین، مواد گلگیر نیز باید دارای خاصیت ارتجاعی دمای پایین باشد تا از شکنندگی، ترک یا آسیب ناشی از دماهای پایین جلوگیری شود. مشکل اصلی در دماهای پایین سخت شدن و افزایش شکنندگی مواد است:
در شرایط دمای پایین، خاصیت ارتجاعی لاستیک به طور قابل توجهی کاهش می یابد، سفت تر می شود و مستعد ترک یا شکستگی است. بنابراین محیط با دمای پایین تأثیر بیشتری بر گلگیرهای لاستیکی دارد، به خصوص در محیط های زیر 20- درجه سانتی گراد که نرمی لاستیک تقریباً از بین می رود که بر عمر مفید و اثر محافظتی گلگیر تأثیر می گذارد.

مواد پلاستیکی نیز در دماهای پایین شکننده می شوند، خاصیت ارتجاعی اولیه خود را از دست می دهند و مستعد ترک خوردن یا شکستن هستند، به ویژه موادی مانند پلی پروپیلن (PP) و پلی استایرن (PS). در هوای بسیار سرد، استحکام گلگیرهای پلاستیکی به میزان قابل توجهی کاهش می یابد و قرار گرفتن طولانی مدت در معرض دمای پایین ممکن است باعث ترک خوردن یا شکستن سطوح آنها شود.
مواد کامپوزیتی معمولاً حاوی اجزای مقاوم در برابر سرما هستند، در دماهای پایین عملکرد بهتری دارند و به راحتی شکننده یا ترک نمی‌شوند. در مقایسه با لاستیک و پلاستیک، گلگیرهای کامپوزیتی در محیط‌های با دمای پایین دوام بیشتری دارند و می‌توانند خاصیت ارتجاعی و استحکام بهتری را حفظ کنند، مخصوصاً برای استفاده در مناطق بسیار سرد.
مواد فلزی معمولاً در دماهای پایین استحکام خود را افزایش می دهند، اما مقداری چقرمگی را نیز از دست می دهند و شکستن آنها را آسان تر می کند. به طور خاص، فولاد کم آلیاژ و فولاد معمولی مقاومت در برابر ضربه را در محیط های با دمای بسیار پایین کاهش می دهند. بنابراین، برای گلگیرهای فلزی، معمولاً از فولاد آلیاژی یا عملیات سطحی برای بهبود مقاومت آنها در دمای پایین استفاده می شود.
آب و هوای شدید نه تنها به دماهای بالا و پایین اشاره دارد، بلکه شامل رطوبت، اشعه ماوراء بنفش، باد و ماسه و بسیاری عوامل دیگر است که بر عملکرد گلگیرها تأثیر می گذارد:
در محیط های با رطوبت بالا، به ویژه در مناطق مرطوب و بارانی، گلگیرها به راحتی توسط آب فرسایش می یابند، به خصوص گلگیرهای فلزی که مستعد زنگ زدگی یا خوردگی هستند. مواد پلاستیکی و لاستیکی در محیط‌های مرطوب در برابر آب مقاوم‌تر هستند، اما قرار گرفتن در معرض طولانی‌مدت ممکن است باعث پیری مواد یا آسیب به سطح شود.
در مناطقی با تشعشعات فرابنفش بالا (مانند بیابان ها یا ارتفاعات بالا)، گلگیرهایی که برای مدت طولانی در معرض نور خورشید قرار می گیرند، ممکن است پیری را تسریع کنند و در نتیجه باعث شکنندگی مواد، محو شدن رنگ و کاهش استحکام شوند. مواد کامپوزیتی و گلگیرهای فلزی معمولاً مقاومت خوبی در برابر اشعه ماوراء بنفش دارند، اما لاستیک و برخی مواد پلاستیکی در معرض اشعه ماوراء بنفش قوی در معرض ترک خوردن هستند.
در طوفان های شن یا محیط های بیابانی، گلگیرها باید در برابر باد شدید و فرسایش شن مقاومت کنند. سطح گلگیر ممکن است توسط ذرات شن، به ویژه مواد لاستیکی و پلاستیکی ساییده شود، که پس از قرار گرفتن طولانی مدت در این محیط ها مستعد ساییدگی و پارگی هستند و اثر محافظتی را تحت تاثیر قرار می دهند. بنابراین در این محیط ها انتخاب مواد سخت تر و مقاوم در برابر سایش (مانند مواد کامپوزیت) انتخاب بهتری است.
برای اطمینان از اینکه فلپ های گلی در دماهای بالا و پایین و شرایط آب و هوایی شدید بهترین عملکرد را دارند، انتخاب مواد و طرح های مناسب مهم است:
در محیط‌های با دمای بالا، انتخاب مواد کامپوزیتی مقاوم در برابر حرارت بالا یا مواد لاستیکی و فلزی مقاوم در برابر حرارت می‌تواند تضمین کند که فلپ‌های گلی تحت قرار گرفتن طولانی‌مدت در دماهای بالا عملکرد خوبی دارند.
در محیط‌های با دمای پایین، انتخاب مواد لاستیکی و پلاستیکی باید به خاصیت ارتجاعی دمای پایین توجه ویژه داشته باشد، در حالی که مواد کامپوزیتی می‌توانند سازگاری بهتری با دمای پایین داشته باشند.
برای شرایط آب و هوایی شدید، مواد فلپ گل با مقاومت در برابر خوردگی بالا، مقاومت در برابر اشعه ماوراء بنفش و مقاومت در برابر سایش باد و شن و ماسه باید انتخاب شوند.

فلپ های گلی در دمای بالا و پایین و شرایط آب و هوایی شدید عملکرد متفاوتی دارند. درک مزایا و معایب مواد مختلف در این محیط‌ها به انتخاب مناسب‌ترین فلپ‌های گلی با توجه به نیازهای کاربری واقعی کمک می‌کند. برای استفاده طولانی مدت از وسایل نقلیه و تجهیزات مکانیکی، انتخاب فلاپ های گلی از مواد مناسب و انجام تعمیر و نگهداری منظم به بهبود اثر حفاظتی، افزایش طول عمر و اطمینان از پایداری و قابلیت اطمینان آن در محیط های مختلف کمک می کند.